Je kan natuurlijk naar Zweden gaan om een Volvo op te halen en dan gezellig terug rijden naar Nederland. Maar je kunt natuurlijk ook naar Zweden gaan om sportwagenfabrikant Koenigsegg te bezoeken en daarnaast ook nog wat leuke feestjes mee te pakken in Helsingborg en Malmö. Autogespot bracht een bezoek aan één van 's werelds meest boeiende automerken.
Het idee de fabrikant te bezoeken ontstond dit jaar na Top Marques Monaco. Daar hadden wij een fotoshoot gehad met een Koenisegg. Deze sessie was natuurlijk veel te kort om kennis te maken met deze supercar. Kortom, we wilden meer weten van de fabrikant die de laatste jaren hard aan de weg timmert.
Zweden is minder ver reizen dan je denkt. De reis er naar toe is heel relaxed en de wegen in Denemarken en Zweden zijn zoals in Nederland. De reis naar Helsingborg is mede zo relaxed door de twee veerdiensten die je moet nemen om in Zweden te komen. Op de boot kun je even eten en de benen strekken. De reis in totaal duurt ongeveer acht á negen uur. Een half uur rijden van Helsingborg ligt het plaatsje Angelhölm. De plaats waar het allemaal gebeurt in Zweden. Hier is Koenigsegg gevestigd. Koenigsegg zit gevestigd op een oude legerbasis, waar enkele panden nu dienst doen als huisvesting voor studenten.
Direct bij de fabriek ligt een vliegveld dat nog zelden gebruikt wordt. Op deze locatie zit Koenigsegg niet sinds de oprichting van het merk. In 2003 is de oude fabriek van Koenigsegg namelijk afgebrand. De grote redding van Koenigsegg is een ingenieur geweest die een maand eerder backups van alle Koenigsegg modellen en verdere informatie had meegenomen naar huis. Als hij dit toevallig niet gedaan had, dan had Koenigsegg niet verder kunnen bestaan. Alle informatie zou dan verloren zijn gegaan in de brand en de middelen waren er niet naar om alles opnieuw te ontwikkelen. Koenigsegg is toen direct naar een nieuwe locatie gaan zoeken. Drie kilometer verder werd al snel iets geschikts aangeboden. Namelijk een oude loods aan het vliegveld. Hier was een squadron gevestigd wat in opdracht van de zweedse staat de straaljager Gripen Gen 4 ontwikkelde. Dit bedrijf zou gaan verhuizen en wist dat Koenigsegg een nieuw onderkomen zocht. Zodoende heeft dit bedrijf gevraagd of Koenigsegg hier de nieuwe fabriek wilde opstarten.
De fabriek was de perfecte locatie voor Koenigsegg om een nieuw begin te maken. Bijna alle faciliteiten die ze nodig hadden waren al aanwezig. Zoals de ovens om het carbon te harden en natuurlijk de start en landingsbaan die goed van pas kwam. Het bedrijf van de straaljagers had een spookje als logo met als naam "Spirit of performance" en als motto "The show must go on". Koenigsegg heeft dit logo overgenomen en deze zit op het glazen gedeelte van elke Koenigsegg-motorkap. De straaljagers stonden er om bekend dat ze nooit werden gezien door de lokale bevolking maar wel gehoord. Ze gingen namelijk 's ochtends heel vroeg de lucht in voor testvluchten en kwamen 's avonds laat terug, maar toch was het bedrijf bij iedereen bekend. Dit geldt ook voor Koenigsegg. Iedereen kent het merk maar er zijn maar weinig mensen die er één in het echt gezien hebben. Vandaar dat besloten is om het spookje over te nemen. Ook vanwege het motto wat er aan hangt, the show must go on. Een moeilijke stap na de allesverwoestende brand.
Dat is echter niet het enige logo van Koenigsegg. Het logo wat voorop de neus zit kent ook een stuk geschiedenis. Het logo moet je eigenlijk zien als een soort schild met rode en gele diamanten. Daarin bevindt zich een blauw deel. Het is gebaseerd op het originele Coat of Arms van de Koenigsegg-familie uit Schwaben, dat in Duitsland ligt. De badge is ontworpen door Jacob Laftman een goede vriend en kennis van CEO Christiaan von Koenigsegg, een getalenteerde tekenaar die van een stuk papier een kunstvoorwerp kan maken. Ze zijn samen opgegroeid en hebben op dezelfde school gezeten. Zo blijkt dat in een klein detail een groot verhaal kan schuilen.
Het merk Koenigsegg bestaat dit jaar alweer 15 jaar. In 1994 werd het opgericht door Christian von Koenigsegg. Het doel was een doel zoals vele oprichters hebben, een supercar van wereldklasse te maken. Zodoende begon het tekenen en ontwerpen van een supercar. Zijn ideeën om een supercar te bouwen had hij al in zijn jeugdjaren tijdens het kijken van de film Pinchcliffe Grand Prix. Door in zijn latere jeugd veel geld te verdienen met een bedrijf had hij de nodige financiële middelen binnengehaald om zijn project daadwerkelijk voort te zetten. Het eerste ontwerp van Christian was de Koenigsegg CC. Dit ontwerp is samen met industrieel ontwerper David Crafoord verder getekend en ontworpen en 1 op 5 geschaald. Samen met Sven-Harry Åkesson is van de CC uiteindelijk een prototype gemaakt dat in 1996 werd afgerond. Inmiddels zijn we dus 15 jaar verder en is Koenigsegg een gerenommeerde supercarfabrikant die de concurrentie aangaat met grote namen als Pagani en Bugatti.
Dat was dan een stukje informatie vooraf. Op dinsdag 25 augustus was het eindelijk zover. We hadden een afspraak met de lieftallige Lotta. Zij is van de public-relations bij Koenigsegg. In eerste instantie rijdt je de fabriek zo voorbij, zoals ook wij dat deden. Hij valt domweg niet op. Toen we omkeerden omdat we zagen op de navigatie dat we te ver gereden waren zagen we ineens het schitterende logo op het gebouw staan. Eenmaal binnen werden we welkom geheten door Lotta, een zeer enthousiaste vrouw die graag het verhaal van Koenigsegg vertelt.
Het hele verhaal begint natuurlijk met de bestelling van een Koenigsegg. Deze supercar is op twee manieren aan te schaffen. De eerste manier is bij één van de vijfentwintig officiële dealers. De tweede en natuurlijk leukere optie is de fabriek te bezoeken en om de tafel te gaan zitten. Met het vliegveld bij de fabriek kun je ideaal met je eigen vliegtuig langskomen. Degene die namelijk geld voor een Koenigsegg heeft, die kan immers ook wel een vluchtje naar Helsingborg regelen.
De prijs van een Koenigsegg begint bij 760.000. Vervolgens kun je met allerlei opties de prijs op laten lopen tot maar liefst 1,5 miljoen. Dat maakt het dus één van de duurste auto's ter wereld. De opties worden besproken met de klant, wil de klant het stuur rechts of links, wat voor lak wil de klant, ga zo maar door. Alles is in principe mogelijk bij Koenigsegg. Als dit allemaal afgerond is moet de klant 30% van het totale bedrag aanbetalen. Dit om de zekerheid te hebben dat de auto daadwerkelijk wordt gekocht wanneer deze geproduceerd is. De klant kan er voor kiezen om de auto bij de dealer op te halen of bij de fabriek zelf. Dat laatste lijkt ons natuurlijk het leukste, kan je de auto gelijk goed inrijden. Voor Europeanen is het natuurlijk geweldig om je wagen in Zweden op te halen en vervolgens richting je huis te rijden.
Koenigsegg heeft de mogelijkheid om vijftig auto's per jaar te bouwen. Nu maken ze ongeveer twintig exemplaren per jaar. Dit doen ze om de exclusiviteit van de Koenigseggs te waarborgen en de beste kwaliteit te leveren. Iedere dag zijn er ongeveer vijftig mensen aan het werk bij de fabriek. Tot op heden zijn er in totaal 75 Koenigseggs gemaakt, dit jaar zullen er in totaal achttien Koenigseggs afgeleverd worden! Hiervan zijn de meeste verkocht aan klanten in het Midden-Oosten. Het eerste exemplaar werd in 2001 afgeleverd. De crisis die de automotive industrie de laatste maanden in zijn greep heeft gehouden is niet van invloed geweest op de markt waarin de wagens van Koenigsegg zich bevinden.
De CC8S en de CCS zijn 100% handgemaakte auto's. Latere modellen zoals de CCXR zijn meer een productiemodel omdat niet alles meer met de hand gemaakt wordt maar ook machinaal. Het chassis is het enige dat niet gemaakt wordt in Zweden zelf, dit laten ze doen in het Verenigd Koninkrijk. De reden hiervoor is kostenbesparing. Al het carbon wordt vanaf het begin helemaal met de hand gemaakt in de fabriek. Ieder stuk carbon bestaat uit 25 lagen, pas dan is het goed voor gebruik. Dit carbon moet vervolgens binnen één week gevormd worden anders buigt het niet meer mee. Het carbon wordt ook nog eens speciaal behandeld om verkleuring door de zon tegen te gaan. Als je carbon namelijk langdurig blootstelt aan zon/uv licht wordt het een beetje gelig, iets wat een bekend probleem is bij de Porsche Carrera GT. Mocht je er ooit eens één tegenkomen, bekijk met name het interieur.
Er worden gemiddeld tien auto's tegelijk gemaakt in de fabriek. Er zijn zeven verschillende stages' die de auto in de fabriek aflegt. Elke stage duurt ongeveer twee weken. Dus na veertien á vijftien weken is de auto klaar om afgeleverd te worden aan de dolgelukkige klant. De eerste stage is het vormen van het carbon. De volgende stage is het monteren van de ophanging en dergelijke aan de monocoque. De monocoque van de auto weegt slecht 63 kilo, welke overigens geheel van carbon is! De benzinetank zit al gemonteerd in deze monocoque. Deze zit namelijk langs de bestuurder en passagier in de dorpels. Een benzinepomp zorgt ervoor dat het gewicht goed verdeelt blijft zodat het weggedrag niet veranderd tijdens het nemen van bochten. De derde stage is het spuiten van de onderdelen. Dit gebeurt niet altijd want er zijn ook klanten die een full carbon body willen zonder extra kleur. Overigens kan Koenigsegg het carbon ook laten kleuren door er een kleur over te spuiten met vervolgens daarop weer een blanke laag. De vierde stage is het assembleren van de motor en versnellingsbak. Dit gebeurt met de hand door één persoon die daar ongeveer twee weken mee bezig is. Koenigsegg had eerst een handgeschakelde zesbak maar is nu overgegaan naar een automaat met flippers. Als je nog een oude' auto hebt met een handbak kan je dit laten ombouwen naar een automaat met flippers. Toevallig stond er nu een exemplaar waar de eigenaar zijn versnellingsbak liet ombouwen. Lotta liet ons weten dat dit geen goedkope modificatie was. Maar niets is goedkoop in de wereld van supercars!
Dan komt de auto aan in de stages dat alles bij elkaar komt. Als eerste wordt de motor gemonteerd met de versnellingsbak. Dit is stage vijf. Vervolgens worden de kabels, computersystemen en bodyparts gemonteerd in stage zes. De zevende stage is het interieur, Koenigsegg werkt samen met Sparco voor onder andere de stoelen. Bij het interieur heb je als klant veel verschillende opties en keuzes. Als de auto helemaal klaar is wordt deze een week ondersteboven gehangen om te kijken of de auto geen benzine of andere vloeistoffen lekt. Dan is de auto klaar om afgeleverd te worden. Je kunt er dus voor kiezen om hem zelf op te gaan halen in Zweden of bij de lokale Koenigsegg dealer, waar het merendeel van de klanten voor kiest. Bij het ophalen in Zweden wordt er echt een feestje van gemaakt. De auto wordt op een prachtige verhoging gezet en je drinkt een glas champagne met meneer Christian von Koenigsegg himself. Met een dergelijk exclusief aantal geproduceerde Koenigseggs per jaar is het geheel vanzelfsprekend dat er een bijzondere ambiance wordt gecreëerd bij het afleveren van deze exoot.
Iedere eigenaar maakt wel eens iets mee. Geen enkele auto is namelijk foutloos. Wanneer er iets met de Koenigsegg gebeurt, kan dit mankement verholpen worden bij de dealer waar je hem hebt gekocht. De monteurs die bij de dealers werken krijgen een speciale training van twee tot vier weken in Zweden om zo veel mogelijk te weten te komen over de auto. Als het probleem niet verholpen kan worden bij de dealer staat de auto binnen 24 uur weer bij de fabriek.
We hebben zelf ook nog even kort met Christian von Koenigsegg gesproken. Hij wist ons te vertellen dat hij heel vaak met nieuwe modellen bezig is, maar dat dit alleen nog op papier is. De Quant is een idee van een klant geweest. Een ingenieur wist ons te vertellen dat als de klant wil dat deze gebouwd gaat worden, dit geen enkel probleem was. Koenigsegg is veel bezig met het milieu. Wat te denken van de biobrandstof die ze gebruiken, hierdoor levert de auto bovendien ook nog eens meer vermogen. Ze hoeven zich gelukkig niet aan de uitstoot per kilogram te houden, dit doordat ze niet meer dan 10.000 auto per jaar maken. Overigens voldoet de Koenigsegg al aan de strenge eisen die in Californië gesteld worden voor wat betreft de CO2 uitstoot. Christian von Koenigsegg vertelde ons dat ze alleen auto's 'groener' maken als dit ook winst oplevert voor het vermogen of de wegligging van de auto's. Zoals Christian al zei: "They don't want to be green with a penalty". Oftewel, eigenaren willen best groener rijden, maar dit moet geen gevolge hebben voor het gewicht of de prestaties van de auto. Dus zowel de auto als het milieu moet er beter van worden. Overigens is KERS, Kinetic Energy Recovery Systems, een optie die ze bij Koenigsegg serieus aan het overwegen zijn voor de toekomst vertelde Christian.
Lotta wist ons ook nog een aantal leuke dingen te vertellen over Koenigsegg.
+ De oranje Koenigsegg die in Nederland bij Munsterhuis stond is niet afgebrand in de enorme brand die de dealer trof. Dit was een demo van Koenigsegg zelf die ten tijde van de brand allang terug was in Zweden.
+ Er is nog nooit een ernstig ongeluk gebeurd met een Koenigsegg. Het ergste dat er ooit met een Koenigsegg gebeurd is, is dat een eigenaar een keer zijn bolide in een greppel heeft gereden.
+ Er is slechts één vrouwelijke eigenaresse van een Koenigsegg, zij woont in het Verenigd Koninkrijk.
+ Klanten die speciaal komen overvliegen met hun privéjet komen aan op het naastgelegen vliegveld. Het vliegtuig wordt een loods ingereden en de klanten kunnen kijken hoe het met hun auto staat. Vervolgens vliegen ze weer naar huis en niemand, behalve de medewerkers, hebben de toekomstige eigenaren gezien.
+ De productie zit vol voor de komende anderhalf jaar. Het gaat dus goed met de fabrikant.
+ Nu een auto bestellen is over minder dan een jaar rijden. Dit is mogelijk doordat sommige klanten de auto niet gelijk willen hebben. Zij willen wachten tot de zomer of een ander moment. Hierdoor kan Koenigsegg schuiven met de productielijn.
+ Christian von Koenigsegg werd een keer woedend opgebeld door een klant uit het Midden-Oosten. Deze man had een klacht toen hij 350 kilometer per uur reed. Christian vroeg toen of de wegligging slecht was maar deze was juist uitstekend. De man wist te vertellen dat hij het dak eraf had gehaald en met 350 kilometer per uur vacuüm werd gezogen in de auto. De man hing letterlijk in zijn gordels en was zijn vloermatten ondertussen al kwijtgeraakt. Sindsdien geldt het advies om, als je met open dak rijdt, niet harder te rijden dan 350 kilometer per uur.
Helaas was het niet mogelijk om een Koenigsegg rijdend te zien. We waren er op de tweede dag na de vakantiestop waardoor er geen rijdende exemplaren aanwezig waren. Alle exemplaren die gereed waren had Koenigsegg voor de vakantiestop afgeleverd. We hopen natuurlijk zelf nog eens achter het stuur te kruipen van deze supercar.
